7 października 1988 roku podczas uroczystości jubileuszowych z okazji 75-lecia istnienia tej parafii przed kościołem został poświęcony Krzyż Nadziei przez kardynała Józefa Glempa. Krzyż, wykonany z inicjatywy ks. Zarasia, miał być postawiony na miejscu nowego placu kościelnego. Na razie umieszczono go w pozycji półleżącej przed kościołem Matki Bożej Różańcowej. Był on znakiem nadziei i ufności, że już niedługo stanie w miejscu swego przeznaczenia. Kilka miesięcy później, w kwietniu 1989 roku, ks. Zaraś odebrał dokumenty, w których zaakceptowano plac pod budowę kościoła. Patronem nowej parafii na Bródnie został św. Włodzimierz, którego wskazał Prymas Polski kardynał Józef Glemp, wzruszony świadectwem wiary narodów na Wschodzie prześladowanych za wiarę w Chrystusa. Stało się to po powrocie kardynała Glempa i hierarchów kościoła Europy Zachodniej z ZSRR, z uroczystości tysiąclecia chrztu Rusi. 9 maja na dzikim placu stanął Krzyż Nadziei, pod którym ks. Henryk Zaraś z grupą mężczyzn odmówił modlitwę Anioł Pański. Był to akt pełen wymowy i symboliki. Poświęcenia placu kościelnego dokonał biskup Marian Duś 14 maja 1989 roku. Władza archidiecezjalna postanowiła ponadto, że wierni z Pragi Północ podczas Kongresu Eucharystycznego spotkają się na placu przeznaczonym pod budowę kościoła św. Włodzimierza. W czasie Kongresu, 4 czerwca, na placu tym zebrały się dziesiątki tysięcy wiernych. Mieli oni okazję cieszyć się razem z wiernymi nowej wspólnoty parafialnej z otrzymanego placu oraz mogli poczuć, że tworzą żywy Kościół, którego głową jest Jezus Chrystus. Był to również dzień pierwszych wolnych wyborów. Tłumy zebrane przy ulicy Kondratowicza wspólnie modliły się i dziękowały Chrystusowi za zwycięstwo nad systemem, który chciał zniszczyć w człowieku to co najcenniejsze — życie duchowe. Prymas Polski kardynał Józef Glemp poświęcił wówczas ikonę Matki Bożej Włodzimierskiej, która stała się od tej pory opiekunką nowej wspólnoty parafialnej.

Dzięki zaangażowaniu ks. Henryka Zarasia bardzo szybko wzniesiono tymczasową kaplicę. Już 12 listopada 1989 roku odprawiono tam pierwszą Mszę świętą. 1 lipca 1990 roku przy kaplicy pw. św. Włodzimierza erygowano parafię, a na proboszcza powołano ks. Henryka Zarasia. Jesienią 1992 roku proboszcz otrzymał pozwolenie na budowę kościoła i niezwłocznie rozpoczęto prace. 19 września 1999 roku wmurowano kamień węgielny, pochodzący z Ławry Peczerskiej w Kijowie. Ważnym wydarzeniem w życiu parafii były pierwsze misje (maj-czerwiec 2000 roku), prowadzone przez ojców kapucynów. Na zakończenie biskup ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej Kazimierz Romaniuk poświęcił 12-metrowy krzyż misyjny, który został umieszczony na wieży kościoła. Niedługo potem, 5 maja 2002 roku, tenże biskup dokonał poświęcenia nowej świątyni i odprawił w niej pierwszą Mszę świętą. W sercu bródnowskiego osiedla wznosi się monumentalna świątynia. Wnętrze kościoła przywodzi na myśl bezkres stepowych pól, zamieszkanych przez ludy, które dzięki św. Włodzimierzowi poznały Chrystusa. W ołtarzu głównym jednonawowej świątyni znajduje się wizerunek patrona otoczonego postaciami dwóch aniołów. Po prawej stronie ołtarza jaśnieje Matka Boża Włodzimierska, natomiast po lewej — Matka Boża Nieustającej Pomocy. Na lewej ścianie kościoła znajdują się obrazy św. Hieronima i św. Bazylego, patronów bródnowskich ulic znajdujących się niedaleko świątyni. Po przeciwnej stronie umieszczono obrazy świętych związanych z krzewieniem chrześcijaństwa na polskich ziemiach, patronów naszego kraju — Wojciecha i Stanisława. Kościół ma dwie kaplice boczne: Matki Bożej Częstochowskiej i Miłosierdzia Bożego.

Przy kościele działają Ruch Światło-Zycie i Wspólnota Neokatechumenalna oraz tradycyjne grupy parafialne: Ruch Rodzin Nazaretańskich, Rycerstwo Niepokalanej, Totus Tuus, Żywy Różaniec i inne.